Egon von Foidl

: Alan Tijseling
: Andrew Geerlings
: Popular Places Magazine editie 7
5 mins read

‘De sleutel tot succes voor Surinaams toerisme is branding, de sleutel tot succes voor een hotel zijn de mensen die erin werken’

Egon von Foidl, de charismatische en flamboyante Oostenrijkse directeur van Courtyard by Marriott, slaagde erin om binnen een paar jaar ‘zijn’ hotel van een anonieme new kid on the block te veranderen in een van de ‘Grand Ladies of the Suriname hotels’. Het Marriott zoals het door de Surinaamse bevolking kort wordt genoemd, is levendig, dynamisch en ondanks de huidige economische crisis goed bezet met gasten. Popular Places wilde meer weten over deze unieke MD en bezocht Courtyard by Marriott aan de Anton Dragtenweg.

Hij is absoluut een mensenmens, dat merk je als hij je door het hotel leidt. Een open oor voor elke gast, een vriendelijk woord voor elk personeelslid. ‘Ik ben van mening dat een hotel wordt gemaakt door de mensen die er werken. Alle mensen, niet alleen de managers maar iedereen die hier werkt. Van afwasser tot algemeen directeur, en ik beschouw mezelf als de minst belangrijke van die twee. Als ik een dag niet in de buurt ben, merkt waarschijnlijk niemand dat, als de vaatwasser één bord goed vergeet schoon te maken, hebben we een klagende gast.

Elke maand hebben we een vergadering met management en medewerkers in het hotel en praten we over alles wat er de afgelopen maand gebeurt. Niet alleen de banketten of de functies, maar ook zaken van marketing, human resources en financiën. Ik wil dat iedereen weet en begrijpt wat er in ons hotel gebeurt. Ik wil niet alleen dat ze het product, onze prijslijsten en menu’s kennen, maar ook dat ze begrijpen wat de kosten zijn van alles wat we hier doen. Laat ze beseffen dat elk aspect van onze operaties geld kost en hoe groter de kloof tussen kosten en winst, hoe beter het is voor ons allemaal. Leg ze uit waarom we bepaalde dingen doen en waarom we wachten om andere dingen te doen, of soms zelfs helemaal niet doen.’

Man van de wereld
Hij studeerde aan de hotelschool in Oostenrijk en specialiseerde zich als chef-kok. ‘Daar ligt voor mij de uitdaging voor goede gastvrijheid. Het is niet zo moeilijk om te leren over check-in’s of het huishouden, maar om een goede saus te maken, de stress te kennen van het krijgen van meerdere bestellingen tegelijk in een keuken, dat is waar de echte uitdaging ligt.’ Hij studeerde succesvol af en werd er een van de jongste Executive Chefs in zijn thuisland. Niet lang, de wereld leek hem zoveel groter dan alleen Oostenrijk. Zuid-Afrika had een gebrek aan buitenlandse –lees blanke- arbeiders en de regering had een regeling, een ticket, tien dagen verblijf op hun kosten en wie ooit een baan zou vinden, mocht blijven. Hij heeft veel geleerd in Zuid-Afrika, niet alleen het hotelwezen, maar nog meer over het werken met een diversiteit aan etnische groepen, verschillende mensen. Na vijf jaar in Zuid-Afrika werkte hij kort in Engeland en Oostenrijk en emigreerde daarna naar Canada. Beginnend in Toronto zou zijn carrière echt een vlucht nemen in Canada en de VS.

Halverwege de dertig bereikte hij de top van de hotelindustrie als president van 5-sterrenhotelbedrijven zoals Windsor Arms Group, Sutton Place Hotels en daarna president van Ritz Carlton Hotels Washington DC. En New York City. Op dat moment realiseerde hij zich dat hij alles wist over operaties en hotelmanagement, maar hoe zou het zijn om vanaf nul een hotel te beginnen, een stuk grond te kopen om het project te conceptualiseren, het uit te kosten en een hotel of resort te bouwen. Nadat hij Ritz Carlton had verlaten, richtte hij HRG International op, een ontwikkelings- en adviesbureau. Projecten omvatten locatie in Canada, de VS, China, Oost-Europa, het Caribisch gebied en uiteindelijk Suriname. Hij leidde enkele van de grootste namen en iconische hotels in de business en heeft nu voor dit project in Suriname gekozen.

Wat zou u met uw cv beschouwen als de onmiddellijke verbeteringen die u opmerkt die nodig zijn voor een goede toeristische sector hier in Suriname. En hoe haalbaar was het om het Courtyard by Marriott om te toveren tot een hotel dat ook inspeelt op de lokale behoeften. Maar eerst, wat denkt u dat Suriname nodig heeft voor zijn toeristische sector?
‘Suriname is nooit gebrandmerkt of gevestigd als toeristische bestemming en heeft op dit moment geen wereldwijd profiel, behalve in sommige sectoren van de Nederlandse markt. Wat nodig is, is een sterk engagement van de regering, waaronder de toewijzing van fondsen om het land te promoten en op de markt te brengen. Reclamecampagnes, acties, beurzen etc. zijn een must. De schoonheid en diversiteit van het land moet door de wereld gezien worden.’

Denkt u dat er veel zou kunnen worden gedaan zonder overheidssteun?
‘Met de oprichting van de Suriname Hospitality and Tourism Association “SHATA” die de particuliere sector vertegenwoordigt, is een sterke basis en strategie tot stand gebracht. SHATA vertegenwoordigt de verschillende toerismegerelateerde industrieën en werkt met de steun van CBI aan de branding en marketing van de sector. SHATA heeft net als andere toeristenverenigingen zoals Curaçao, Aruba, St. Martin, St. Lucia de volledige steun van de publieke sector/overheid en toont daarom het succes dat we zien.’

Welke richting moet Suriname het beste uitgaan met de toeristische sector high-end kwaliteit?
‘Suriname heeft zoveel te bieden, niet alleen het regenwoud maar ook zoveel geweldige culturele festivals en vakanties die toeristen uit vele landen zouden waarderen. We hebben faciliteiten zoals The Royal Torarica, Marriott, Kabalebo die zich richten op de high-end markt. Ik ben ervan overtuigd dat met een goede marketing dit segment kan worden uitgebreid en dat er andere high-end faciliteiten zullen worden ontwikkeld.’

Welke kant moet Suriname het beste op met de toeristische sector om meer massatoerisme te krijgen?
‘Ik denk niet dat Suriname een bestemming voor massatoerisme is. Suriname is uniek in haar aanbod en voor velen een nieuwe bestemming, omdat het land niet breed bekend is. Rechtstreekse vlucht met SLM van en naar Miami biedt kansen om een nieuwe markt op te zetten die de schoonheid en diversiteit van het land fascinerend zal vinden.’

Heeft u vergelijkbare economieën en toeristische sectoren gezien, kan er iets voor Suriname worden gedaan?
‘Veel bestemmingen met een vergelijkbare economische omvang zagen het potentieel en regeringen hebben fondsen vrijgemaakt voor de ontwikkeling van de sector. Landen als St. Vincent en de Grenadines, Barbados, St. Lucia, Aruba, Curaçao zijn allemaal klein begonnen maar met de inzet van de overheid en de particuliere sector is er groot succes geboekt. Ik zie een grote toekomst voor de industrie in Suriname, zolang de overheid de industrie ziet als een alternatief voor mijnbouw, hout en olie.’

Is de sector in Suriname professioneel genoeg?
‘De sector heeft vanuit de private sector zeer betrokken en professionele mensen, bijscholing op het gebied van service en gastrelaties is een item dat SHATA zal behandelen.’

Wat zijn de specificaties over de prestaties van het hotel? Iedereen kan het verschil zien, maar misschien kunt u uitleggen wat u tot nu toe hebt laten zeggen dat we hebben bereikt.

‘In de afgelopen 2 1/2 jaar zijn er veel kapitaalverbeteringen doorgevoerd, zoals het zwembad, de tuin, het nieuwe restaurant en andere zeer zichtbare veranderingen. De sleutel tot ons succes was de consolidatie van afdelingen, empowerment en cross-training van medewerkers. Consistentie, laag personeelsverloop, mentoring, training zijn de sleutel tot succes en we zijn hierin heel goed geslaagd. We richten ons op positiviteit en YES WE CAN en niet op negativiteit.’

 

Tijdens het interview valt het ons op dat Egon de prachtige ring om zijn vinger draagt, aan het einde van het gesprek wint onze nieuwsgierigheid het. ‘Wat voor soort ring draag je, is het je familiezegel.’ Egon glimlacht en laat ons de ring zien, de inscriptie is in het Arabisch en luidt ‘Inshallah’, God Willing ‘Het werd mij gegeven door een Libanese hotelgast ,,jaren geleden’, legt hij uit in Toronto, ‘verbleef de goede man twee maanden in het Sutton Place Hotel, dat ik toen beheerde en ik sprak hem vaak. Op de laatste dag van zijn verblijf kwam hij naar me toe en gaf me de ring om zijn dankbaarheid te tonen voor het uitstekende verblijf en de vriendschap die we ontwikkelden. Tot mijn verbazing paste de ring perfect om mijn vinger en ik beschouw het als een teken van hoe ik mijn werk deed en doe. Het heeft sindsdien nooit meer mijn vinger verlaten.

Scroll to top
Close