Ken Doorson

Ken Doorson is schilder, beeldhouwer en installatiekunstenaar. Hij staat bekend om zijn sterke portretten op groot formaat. De toeschouwer wordt geconfronteerd met een krachtige ervaring. Niet alleen door het grote formaat, maar ook door het gebruik van intense, ongebruikelijke en soms wilde kleuren en kleurencombinaties. Tegelijkertijd zien we intieme momenten, omdat de ogen van de onderwerpen vaak gesloten of afgeleid zijn. De toeschouwer is een voyeur.

Ken Doorson verliet Suriname eind jaren negentig en ging eerst naar de Nederlandse Antillen en vervolgens naar Nederland. Hij studeerde Beeldende Kunsten in Amsterdam en Utrecht en had exposities in binnen- en buitenland. Zijn laatste expositie was dit jaar in Galerie 23 in Amsterdam. Deze galerie is voornamelijk gespecialiseerd in moderne kunst uit Afrika en het Caribisch gebied.

Na 10 jaar in Nederland gewoond en gewerkt te hebben, keerde hij in 2005 terug naar zijn geboorteland en raakte geïnspireerd door de koloniale geschiedenis. “Suriname is een bruisend land met een koloniaal verleden. Met mijn manier van schilderen probeer ik dat op een moderne manier uit te drukken. De lokale omgeving en cultuur geven mij inspiratie voor mijn werk. Ik heb Suriname na jaren van afwezigheid herontdekt.” zegt Ken Doorson.

Hij spreekt van het willen creëren van een kleurendrama in zijn schilderijen. “Wat is een kleurendrama”?
“Ik werd geïnspireerd door de meesterschilders die zich concentreerden op het schilderen van licht, zoals Vermeer en Caravaggio. Mijn inspiratie en benadering van schilderen is gebaseerd op Paul Gauguin. Mijn indruk is dat hij met zijn kleurenpallet bijzondere emoties in zijn werk heeft weten te uiten. Je kunt de warmte van de middag bijna voelen door naar zijn schilderijen te kijken. Dat noem ik kleuren drama. Ik probeer een drama in kleur te bereiken, zodat de emoties van het onderwerp in het schilderij tot uiting komen. Met verschillende kleuren en een bepaald kleurcontrast wordt het onderwerp zo geschilderd dat het een bepaalde emotie oproept.”

Op zijn laatste solo-expositie in Galerie 23 in Amsterdam “Manumission and more” maakten we kennis met dit enorme kleurenspektakel. We zagen ook een geleidelijke transformatie van grootformaat portretten naar een meer levensgroot natuurgetrouw geschilderd portret. In dit geval de Surinaamse en Amerikaanse vrijlatingen. De identiteit van de bevrijde slaaf krijgt een gezicht. Het zijn vooral fictieve mensen, maar de manier waarop ze zijn geschilderd is modern en echt.

“De geschiedenis van Suriname zal een essentieel onderdeel blijven van mijn creaties, maar in wat voor artistieke expressie ze hun vruchten zullen afwerpen, weet ik niet. Er zijn veel methoden en manieren om jezelf uit te drukken in kunst. De toekomst zal het leren.”