Erwin leeft voort door zijn kunst

Erwin de Vries zou op 21 december 2019 90 jaar zijn geworden. Om deze bijzondere dag te herdenken, organiseerden zijn vrouw Lilian en twee dochters Gudrun en Sabine een eendaagse tentoonstelling. Het doel van de tentoonstelling was tweeledig; ten eerste om hem te eren en ten tweede om de verkoop van zijn kunstwerken te stimuleren.

Die boost is nodig, want kunstenaarschap is een uitdagend beroep, zeker in Suriname. Erwin was er trots op dat hij van de opbrengst van zijn werk kon leven. Vol passie en zelfvertrouwen heeft hij zijn hele leven zelf zijn schilderijen en sculpturen verkocht; hij had geen manager en was een onvermoeibare, volhardende ‘zakenman’. Dat moet deel uitmaken van het “pakket” om het te maken in deze wereld, zoals hij het uitdrukte. “Iedereen wordt geboren met een pakket en om het als artiest te maken heb je meer nodig dan talent. Je moet ook technieken leren, de moed hebben en “bakru voor dat ding hebben”; kortom, wees met je hele wezen toegewijd aan kunst.

En Erwin de Vries ademde KUNST, van zijn uiterlijk tot zijn levensstijl. Hij ontving vele onderscheidingen en ook erkenning door de aankopen van zijn werk door grote musea, zoals het Museum of Modern Arts in Miami, Centro de Bellas Artes in Mexico City en het Rijksmuseum in Amsterdam. Erwin is altijd een zeer productieve kunstenaar geweest. Tot een paar dagen voor zijn dood was hij nog aan het schilderen. Die nieuwste werken werden gepresenteerd tijdens de tentoonstelling op 21 december 2019, samen met een selectie van andere stukken die hij eerder in zijn carrière maakte. Erwin maakte tijdens zijn leven honderden schilderijen op doek, maar ook aquarellen en bronzen sculpturen. Door de jaren heen zijn er veel verkocht, maar veel werken liggen momenteel opgeslagen in het laatste woonhuis/atelier van de kunstenaar langs de Suriname rivier in Paramaribo. Daarnaast wordt een deel van de collectie online te koop aangeboden, via de website: www.erwindevriesart.gallery

De wens van de kunstenaar was om in Paramaribo een museum “Erwin de Vries” te openen waarin zijn werken zouden worden tentoongesteld en toegankelijk voor het publiek. Een roulatiesysteem kan altijd een andere periode van zijn leven vertegenwoordigen. De familie wil dit concept realiseren. Ze zijn echter ook heel realistisch, want naast geld kost het ook veel tijd, kennis en organisatie om een museum te beheren. Dus voorlopig staat dat idee on hold.

Een ander mooi perspectief voor de toekomst is de biografie die Hanneke Oosterhof gaat schrijven over Erwin de Vries, waarin zowel zijn carrière als zijn persoonlijke leven aan bod komen. Hanneke Oosterhof is cultuurhistoricus en publiciste, woonachtig in Nederland en reist regelmatig naar Suriname voor haar onderzoek naar Erwin’s leven. Ze is geïnteresseerd in de man achter de kleurrijke dynamische kunstwerken en wil zijn kunst graag vergelijken met andere kunstenaars die zich ook richten op het vrouwelijk naakt.
Erwin had eigenlijk de ambitie om zelf een boek te schrijven waarin hij zijn visie op het leven wilde vastleggen. Hij had nogal “andere” ideeën. Over erotiek, seksualiteit, drugs, oorlog, klimaatverandering, religie en dood ventileerde hij graag zijn uitgesproken meningen. In een van zijn laatste interviews zei hij dat als je sterft, er daarna niets meer is. Of dat werkelijk zo is, zal voor iedereen onbeantwoord blijven, totdat ze de dood meemaken. Erwin weet het in ieder geval al; hij is vredig begraven in Paramaribo op de begraafplaats “Hodie Mihi Cras Tibi” (Latijn voor: “Vandaag ik, morgen jij”). Deze uitspraak past ook bij Erwin; hij stond heel realistisch in het leven (hij zei vaak hoe gezegend Suriname is omdat er geen orkanen en overstromingen zijn) en dankbaar voor wat hij had bereikt. Dat vertelde hij graag aan iedereen die het horen wilde.

Erwin is niet meer bij ons… maar hij is zeker nog op veel plekken aanwezig door zijn kunstwerken. Ga gewoon voor een van zijn kunstwerken zitten en bekijk het werk van zijn handen … dat is een ervaring op zich! Geniet van Suriname door zijn kunst!